Niezdolność do pracy? Zapomnij. ZUS odrzuca już co trzeci wniosek

Niezdolność do pracy? Zapomnij. ZUS odrzuca już co trzeci wniosek

Dodano: 
Praca biurowa
Praca biurowa Źródło: Unsplash / krakenimages
Co trzeci wniosek złożony w ZUS przez osoby ubiegające się o przyznanie renty z powodu niezdolności do pracy jest odrzucany.

To jest świadczenie dla osób, które straciły zdrowie w wyniku wypadku przy pracy lub w wyniku choroby zawodowej.

Szczęścia na komisji lekarskiej w ZUS próbują również ci, którzy zmagają się z wrodzonymi problemami zdrowotnymi, a także psychicznymi. Nierzadko wnioski składają też osoby, które odczuwają konsekwencje spowodowanego przez siebie wypadku komunikacyjnego.

Które województwo przoduje w składaniu wniosków?

Największa liczba wniosków o tego typu rentę jest składana w województwie śląskim – w 2024 roku zarejestrowano ich 11,6 tysięcy. Na dalszych pozycjach w zestawieniu znajduje się województwo mazowieckie – 10,2 tys. wniosków, wielkopolskie – 9,4 tys. wniosków oraz małopolskie – 6,9 tys.

Eksperci są zdania, że duża liczba odmów świadczy o szczelności systemu, ale może świadczyć także o tym, że system jest zbyt restrykcyjny. Samo przyznanie renty również nie jest prostym procesem. Często przeciąga się on z powodu braku kadry medycznej (m.in. lekarzy orzeczników), a także długiego procesu analizy dokumentacji.

Jak wysokie jest to świadczenie?

Od 1 marca 2025 roku renta z tytułu niezdolności do pracy oraz częściowej niezdolności do pracy wzrosła i wynosi:

1878,91 zł brutto dla osób całkowicie niezdolnych do pracy,
1409,18 zł brutto dla osób częściowo niezdolnych do pracy.

Całkowicie niezdolna do pracy jest osoba, która nie może wykonywać żadnej pracy. Za częściowo niezdolną do pracy uznaje się natomiast osobę, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do wykonywania pracy zgodnej z posiadanymi przez nią kwalifikacjami.

ZUS orzeka niezdolność do pracy na nie dłużej niż 5 lat, chyba że według wiedzy medycznej nie będzie rokowań do jej odzyskania.

W przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych orzeka się niezdolność do samodzielnej egzystencji.

Czytaj też:
Pomoc w trudnej sytuacji życiowej. Na co konkretnie można w Polsce liczyć?
Czytaj też:
Jedno schorzenie uprawnia Cię do dodatkowych pieniędzy. ZUS wypłaci dodatek
Czytaj też:
Każdy w końcu będzie ją miał. Jakie daje uprawnienia i zniżki?