Szczepionka to preparat, który w założeniu imituje naturalną infekcję i prowadzi do rozwoju takiej odporności organizmu, jak w czasie pierwszego kontaktu z prawdziwym wirusem lub bakterią. Celem szczepienia jest jest ochrona przed ciężkim przebiegiem choroby i powikłaniami, których nie da się przewidzieć.
W skład szczepionek wchodzą najczęściej antygeny, które uzyskiwane są z żywych lub zabitych drobnoustrojów, ich oczyszczonych fragmentów lub produktów metabolizmu bakterii, jak również w wyniku inżynierii genetycznej. Szczepionki najnowszej generacji (np. mRNA lub wektorowe) zawierają informację genetyczną, na podstawie której (już w komórkach osoby zaszczepionej) produkowany jest antygen.
Po co cierpieć, skoro można się ustrzec
Choroby zakaźne są groźne w każdym wieku, a nie wszystkie szczepienia chronią przez całe życie. Niektóre trzeba i warto powtórzyć w dorosłości. Dorosłym osobom zaleca się na ogół szczepienia przeciw:
- wirusowemu zapaleniu wątroby typu B,
- grypie,
- krztuścowi,
- Covid-19,
- pneumokokom,
- półpaścowi,
- syncytialnemu wirusowi oddechowemu (RSV).
Raz na 10 lat, co roku – terminy szczepień
Szczepionkę na grypę warto przyjąć raz do roku, przed sezonem grypowym, czyli jesienią. Przeciwko błonicy, tężcowi lub krztuścowi szczepienia przypadają raz na 10 lat. W dorosłym życiu warto też pomyśleć o szczepionce na odrę, świnkę, różyczkę czy ospę wietrzną, zwłaszcza jeżeli te choroby nie dopadły nas w dzieciństwie.
Po 50 roku życia trzeba dać szanse szczepionce na półpaśca. Półpasiec to choroba zakaźna wywołaną przez wirus ospy wietrzej i półpaśca. Jest to reaktywacja utajonego zakażenia tym wirusem, co oznacza, że może on wystąpić u osób, które chorowały na ospę wietrzną, niezależnie czy jej przebieg był ciężki, czy lekki. Ponieważ właściwie cała populacja polska po 40. roku życia przebyła ospę wietrzną, w praktyce wszystkie osoby starsze są narażone na ryzyko półpaśca. Ryzyko półpaśca gwałtownie wzrasta po 50. roku życia. Po 85. roku życia ryzyko półpaśca wynosi już 50 proc. Najczęstszym powikłaniem po chorobie jest przewlekły, silny ból odczuwany nawet przez klika lat po chorobie.
Co 3 do 5 lat można się poddać szczepieniu na kleszczowe zapalnie mózgu, zwłaszcza, że przez ocieplenie klimatu kleszcze są aktywne przez cały rok.
Czytaj też:
Jedno schorzenie uprawnia Cię do dodatkowych pieniędzy. ZUS wypłaci dodatekCzytaj też:
Wielkie zmiany w zwolnieniach lekarskich. Pracodawca już nie będzie płaciłCzytaj też:
Podpowiadamy jak skutecznie wyjechać do sanatorium i gdzie czeka się najkrócej