Opłatę OZE wprowadzono w lipcu 2016 roku przepisami ustawy o odnawialnych źródłach energii. Jest doliczana do rachunków za prąd. Jej celem jest wsparcie finansowe producentów energii odnawialnej oraz pomoc w zapewnieniu odpowiednio wysokich udziałów „zielonej energii” w krajowym miksie energetycznym.
W 2021 roku wynosiła 2,2 zł za megawatogodzinę (MWh), w 2022 roku – 0,9 zł/MWh, a od 2023 roku – 0 zł. Pod koniec listopada br. prezes Urzędu Regulacji Energetyki nagle ogłosił w komunikacie, że od 1 stycznia 2025 roku opłata OZE wyniesie 3,5 zł za megawatogodzinę.
Kosztowna zrzutka na odnawialne źródła energii w Polsce
Jak tłumaczy URE w komunikacie, opłata ta będzie wspomagać wytwarzanie energii w morskich farmach wiatrowych oraz wytwarzanie biometanu w instalacjach odnawialnego źródła energii, wprowadzanego do sieci gazowej. Będzie również źródłem pieniędzy dla planowanych do uruchomienia operacyjnych systemów wsparcia dla istniejących już instalacji OZE.
Udział odnawialnych źródeł energii (OZE) w Polsce jest dużo niższy niż cele energetyczne wyznaczane przez Unię Europejską. To zaledwie 17,2 proc., co plasuje nasz kraj na szarym końcu europejskiego rankingu. Celem Unii Europejskiej jest osiągnięcie neutralności klimatycznej lub przynajmniej 90 proc. udziału odnawialnych źródeł energii w europejskim miksie energetycznym do 2050 roku. Według danych Eurostatu na koniec 2021 roku było to 37,5 proc.
Zielona energia w Polsce pochodzi z kilku źródeł:
- promienie słoneczne,
- wiatr,
- woda,
- ciepło gruntowe,
- biomasa,
- biogaz.
54 proc. zielonej energii w Polsce to fotowoltaika
. E
lektrownie wiatrowe odpowiadają za 36 proc.
energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. Kolejne miejsca zajmują: woda, biomasa i biogaz, ale ich udział w miksie energetycznym jest marginalny (mniej niż 5 proc.).