Darowizna od rodziców lub innych bliskich, która trafia na nasze konto może być nie tylko przyjemną niespodzianką i znaczną pomocą finansową. Problem może pojawić się, jeśli przelew nie będzie odpowiednio oznaczony, co może wzbudzić podejrzenia Urzędu Skarbowego. W celu uchronienia się od kłopotów lepiej więc dopełnić wszystkich formalności.
Darowizna od bliskich, limity
Darowizna, zgodnie z Kodeksem Cywilnym, to umowa, w której darczyńca bezpłatnie przekazuje świadczenie na rzecz obdarowanego, uszczuplając swój majątek. Jest to formalna czynność prawna, a nie zwykłe przekazanie pieniędzy.
Prawo przewiduje limity darowizn, po przekroczeniu których obowiązuje zgłoszenie do urzędu skarbowego. W grupie pierwszej, z limitem 36 120 zł, znajdują się najbliżsi: małżonkowie, dzieci, wnuki, rodzice, dziadkowie, pasierbowie, zięciowie, synowe, rodzeństwo oraz teściowie. Do grupy drugiej, z limitem 27 090 zł, należą dalsi krewni, tacy jak zstępni rodzeństwa, wujowie, ciotki, czy małżonkowie pasierbów i rodzeństwa. Grupa trzecia obejmuje pozostałe osoby, a limit wynosi 5 733 zł. Przekroczenie tych kwot wymaga dopełnienia odpowiednich formalności podatkowych, podaje infor.pl.
Co należy zrobić po otrzymaniu darowizny i przed jej wysłaniem
W pierwszej grupie podatkowej przekroczenie limitu wymaga jedynie zgłoszenia darowizny do urzędu skarbowego na formularzu SD-Z2 w ciągu sześciu miesięcy. Przy zachowaniu formalności, w tym wykonaniu przelewu z opisem, np. „darowizna dla córki Zdzisławy Wszędobylskiej”, darowizny są zwolnione z podatku.
Jeśli zgłoszenie nie zostanie złożone, grożą surowe konsekwencje, w tym konieczność zapłaty zaległego podatku z odsetkami. W przypadku pozostałych grup podatkowych, przekroczenie limitów wiąże się z obowiązkiem zapłaty podatku w wysokości od 3 proc. do 20 proc.