Niemiecka gospodarka zmaga się brakiem rąk do pracy przy jednoczesnym bezrobociu. Władze w Berlinie myślą więc o tym, jak zachęcić niepracujące osoby, aby weszły na rynek pracy. Osoby, które zdecydują się podjąć pracę i utrzymać ją dostatecznie długo będą więc mogły liczyć na specjalną premię od rządu w wysokości 1000 euro.
Niemcy chcą zachęcić do pracy
W środę rząd federalny przedstawił projekt ustawy, opracowany przez ministra pracy Hubertusa Heila (SPD). Inicjatywa na rzecz wzrostu gospodarczego, mająca na celu zwiększenie dynamiki na rynku pracy, jest wdrażana z pełnym zaangażowaniem. Planowane zmiany mają wejść w życie 1 stycznia 2025 r., podaje "Handelsblatt".
Nowym rozwiązaniem ma być premia w wysokości 1000 euro dla osób długotrwale bezrobotnych, które przez co najmniej rok będą pracować w stałym zatrudnieniu i nie będą już korzystać z zasiłku obywatelskiego.
Pakiet ma również na celu ułatwienie agencjom pracy tymczasowej rekrutowania pracowników z zagranicy, co do tej pory było ograniczone w związku z reformą imigracyjną koalicji rządzącej.
Ułatwienia mają dotyczyć także zatrudniania uchodźców posiadających status tolerowany. W niektórych przypadkach pozwolenie na pracę będzie mogło być uznane za ważne, nawet jeśli urzędy ds. cudzoziemców nie zdążą nadać oficjalnej pieczęci, co ma zredukować opóźnienia spowodowane przeciążeniem tych instytucji.
Niemcy: długotrwałe unikanie podjęcia pracy będzie groziło obniżeniem świadczeń socjalnych
Proponowana premia w wysokości 1000 euro dla osób, które podejmą i utrzymają pracę przez co najmniej rok, to jednak nie jest jedyna zmiana, nad jaką pracuje niemieckie Ministerstwo Pracy. Na osoby trwale unikające podjęcia zatrudnienia rząd w Berlinie szykuje przepisy, które mogą uciąć część świadczeń socjalnych.
W przypadku „odmowy podjęcia do przyjęcia pracy” zasiłek obywatelski (niem. Bürgergeld) będzie obniżany o 30 proc. na trzy miesiące. Osoby, które nie stawią się na umówione spotkanie w urzędzie pracy, będą otrzymywać o 30 proc. mniej przez jeden miesiąc. Dodatkowo, wprowadza się nową definicję akceptowalnej odległości do pracy: codzienna dojazd do pracy, który łącznie zajmuje do trzech godzin (w obie strony), będzie uznawany za znośny.