Koncepcja „Reverse PIN Panic Code”, czyli wpisywanie odwrotnego kodu PIN do bankomatu powstała w latach 90. XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Wymyśliła ją prawniczka – Joseph Zingher. W sytuacji zagrożenia osoba wybierająca pieniądze z maszyny mogłaby wpisać swój kod PIN od tyłu, a bankomat zawiadomiłby policję, jednocześnie wydając gotówkę, by nie wzbudzać podejrzeń napastnika.
W 2004 roku w Illinois rozważano wprowadzenie tego rozwiązania w praktyce, ale ostatecznie zabrakowało dowodów na jego skuteczność.
Lustrzane liczby dużą przeszkodą
Banki nigdy nie zdecydowały się na wdrożenie tej technologii, z kilku powodów. Na przykład z powodu lustrzanych liczb: 1221, 1771 – taki kod do bankomatu z góry wyklucza wpisywanie go od tyłu. Poza tym, w sytuacji stresowej nie wszyscy są w stanie szybko odwrócić w pamięci zapamiętaną liczbę, co mogłoby wzbudzić podejrzenia napastnika.
W większości przypadków reakcja policji nie byłaby natychmiastowa, więc złodziej i tak zdążyłby uciec, zanim funkcjonariusze dotarliby na miejsce.
Należy jednak domniemywać, że decydującą sprawa okazały się koszty. Wdrożenie takiego systemu w bankomatach na całym świecie to zbyt duży koszt dla finansowych korporacji.
Co potrafią bankomaty?
To nie znaczy, że bankomaty nie są bezpiecznym miejscem do przechowywania pieniędzy. Są. W ich systemach są zaszyte automatyczne blokady przy podejrzanych transakcjach. Poza tym mają systemy geolokalizacyjne wykrywające nietypowe zachowania i możliwość szybkiej reakcje na nie.
Dodatkowym zabezpieczeniem są także kapsułki barwiące banknoty w przypadku prób fizycznej kradzieży. Maszyny mają także kamery nagrywające przebieg transakcji.
Kto w bankomat wpisze swój PIN w odwrotnej kolejności, przekona się, że maszyna po prostu wyświetli komunikat o błędnym haśle i poprosi o ponowne wpisanie poprawnego numeru.
Czytaj też:
Odwracanie uwagi pod bankomatem. Perfidne okradanie Polaków